Kijk dat ben ik en dat is ma
met de tuinaarde aan haar spa
toen zij mij vroeg, hoe zie je mij?
Als mijn moeder, zei ik even blij.
Dat viel niet in goede aarde
het is dat ik je baarde,
zei ze licht beledigd.
Nog voordat ik me had verdedigd
keek een mus haar aan van opzij
alsof hij zeggen wilde, je lijkt op mij.
Zij barstte in huilen uit en onder het snikken
hoorde ik opeens de tijd terugtikken
zag haar lichaam strekken tot het model
dat in haar jeugd de bladen vulde als een wel.
Een ranke vrouw met trotse ogen en een mond
die de verleidingskunst verstond
door het optillen van haar lippen
en een schijnbeweging van haar tong
de blikken tussen haar tanden te vangen
van alle mannen die wachtten op haar eisprong.
Het kostte me een volle week
om greep te krijgen op het verlangen
alle treden te nemen van het vochtig vlees,
waarmee zij mij had lopen stangen,
nadat zij beschuldigend mij terechtwees
dat ik niet net als al die anderen moest denken
dat zij meer wilde dan dat je alleen naar haar keek.
Haar evenbeeld was in mijn droom zichzelf teveel,
een geschoeide hand greep naar haar keel.
Die illustratie. Klasse Marius
dat gedicht, ook grote klasse!
dank je paco, het moet de Viva overhalen voor publicatie | – : )
dank je maria, de WC-eend bestond toen nog niet,
in plaats van dit wonder voor het reinigen
van zieke geesten heeft zij een pot met
Groene Zeep achter haar rug ….. / – : )
geweldig genoten van je geweldige noten op je zang, marius – : ))
Bijzonder mooi!
gr eva
dank je voor je grappige compliment, rif { – : )
wat leuk, eva, om dat te horen,
ik ben op je blog geweest,
mooie nachtfoto
gr
marius
moeder en zoon , een bijna uitgestorven thema lijkt het , sinds Freud niet meer het debat overheerst,maar het oidipus-loze individu, dus verrassend het hier terug te lezen.
leuk je hier te ontmoeten,
ik verras je graag, iris,
deze Oedipus is dertien jaar, zijn moeder is een verleidster
daarmee is Freuds complex hier niet zoals hij het zag aan de orde,
het sexuele verlangen van O. is niet het thema,
maar het flirten van de moeder.
het gaat me om de intimiteiten in het kerngezin
met de hormoonpieken op zo’n leeftijd
en het individueel verwerken van wat
niet gezegd, gezien of gevoeld mag worden,
kortom het taboe om over intimiteit open te praten.
toen (1962) en nu zijn onze vermogens om dagelijkse
erotiek te waarderen en open met sexuele taboes om te gaan,
zonder de schaamte voorbij te willen streven ontoereikend.
Bij de psycho-analitici worden vooral Schuld en Boete,
centraal gesteld bij de ontwikkeling van sexuele gevoelens
en bij Freud blijft sexualiteit als begrip een raadsel,
hij wilde het ruimer zien dan sex, maar hij heeft nooit een
beter begrip geformuleerd, zoals intimiteit.
Dit blog is een begin van een aantal blogs over
de sexuele hervorming in met name de jaren zeventig
die de schaamtecultuur dacht te doorbreken en
dat lukte ten dele. De afgekondigde vrijheid om met
iedereen ongebonden sex te kunnen bedrijven leidde
paradoxaal genoeg tot een schuldcultuur.
De gelijkwaardigheid van man en vrouw, het taboe op jaloezie,
de "acceptatie" van homosexualiteit enz. legen je eisen op
waraan je eigenlijk niet kan voldoen. Nu zie je
een terugkeer van de schaamtecultuur.
We zullen onze lusten weer moeten beheersen en dealen
met intimiteit als een zeer kwetsbare waarde, die als het mis
gaat lastig te herstellen is.
Pfff iets teveel stof voor een reactie, maar dat waardeer je volgens mij wel.
Ik lees graag jouw uitvoerige en gevatte reacties op andere blogs.
Marius, voor mij sta je qua originaliteit nu al op 1 lijn met Paco Painter, Nummer 22, Jezzebel en Actuality.
Alexandra, het gaat mis als ik je aanklik, maar bedankt voor je hoge jurering, wat zijn precies de criteria van je originaliteitstest?
Heel mooi, marius. Woord en beeld. Prachtig.
dank je wel elise, ik had je al een tijdje gemist
zal zo bij jou gaan kijken of heb je nog geen nieuw blog?
gr. marius