Het boterbriefje van Boudewijn Büch blijkt pas in de laatste archiefdoos te zitten. Tussen de vele brieven van over de gehele wereld verspreide liefjes uit de jaren 66-72. Het hart van Sirius klopt ietsjes sneller en een warme gloed uit die tijd straalt over zijn gezicht. Zijn geheugen hapert echter bij het vinden van de plaats van handeling en zijn geweten piept dat dit publiceren toch eigenlijk genant is. Hij moet er nog eens flink over nadenken of hij zijn intieme omgang met b. wel in zijn boek zal vermelden en daarbij een facsimile van het bewuste kattebelletje moet plakken. Het was allemaal toch zeer vertrouwelijk, dat stond zelfs letterlijk in zijn brieven.
Tot hij er niet om heen kan. Zijn naam was immers misbruikt in Links! en die van zijn vriend f. door het slijk gehaald. Hij had daar nooit meer lucht aan gegeven dan in een telefoontje van Propria Cures, omdat het altijd in geroddel vervalt als je het zo boekstaaft.
Zijn hart, geheugen en geweten zijn het nooit met elkaar eens, maar hier en nu lijken ze een verbond te sluiten. Het mag niet op wraak lijken. Er zijn genoeg zuivere motieven. Zoals de geschiedschrijving over hem. B. was meer dan een mythomaan of oplichter en niet alleen in relatie tot Sirius. Bovendien wordt zijn homoseksualiteit sterk betwijfeld en zijn pedofilie beschimpt, terwijl het deel uit maakte van ieders queeste als we ons willen bevrijden van alle opgedrongen waarden en normen.
Bevroren groente, zo voelt die hele periode aan. Een hele moestuin vol ontoegankelijke taalplanten. Ja, dat is precies wat we geworden zijn, peinst hij. Wat we in woorden uitdrukken, wat moet groeien en bloeien om uiteindelijk als vastgelegd leven te eindigen in een herinnering, is een wisselend boeket van bevroren bloemen, bladeren en takken. Wie we waren is zefs bijna versteend, waardoor we voor eeuwig samen zijn zonder die intieme band nog te kunnen voelen, die tijd te doorgronden en onszelf te zien zoals we waren.
Dat was ook wat zijn relatie met b. en p. zo synergetisch leek te maken, waardoor ze vanaf het begin vlamden zodra ze elkaar zagen en samensmolten als ze in gesprek waren. Syncretisch zelfs nu hij zich herinnert hoe intensief ze ervaringen deelden, hoe sterk hun interesses samenklonterden en hoe gemakkelijk dat voortduurde terwijl ze in totaal verschillende werelden verkeerden.
P. en b. waren boekenliefhebbers en Sirius eerder een boekenhater. P.was zeer gevoelig voor wat men nu The New Age noemt. Terwijl b. en Sirius meer de rationaliteit omarmden en naar skepticisme neigden, dat op den duur in historisch materialistische beschouwingen p.’s esoterie knevelde. Sirius is absurdistisch van nature, terwijl b. de ironie niet schuwde. Bij absurdisme werd b. onzeker en p. kon het alleen in het theater waarderen.
Totdat Sirius het maatschappelijk belang ziet van een verhaal over de tijd waarin met de kennis van nu en de modellen voor een goed leven zo uitbundig gespeeld werd. Neem nou die uitspraak van Jody Bernal, hoort hij zich in zichzelf zeggen. Nu wordt er zeer besmuikt op gereageerd als je een tegelwijsheidje over het genot van een strak kutje spreekwoordelijk met een zo jong mogelijke leeftijd verbindt. En terecht als het om kinderen gaat en in de fantasie niet de schoonheid maar het seksuele misbruik geproefd wordt.
Buitenaards zijn we verleden toekomstige tijd. B. en p. voltooid, wat Sirius betreft, en zelf beschouwt hij zich nog als onvoltooid. Hij heeft mogelijke wraak omgezet in het spel dat hij al jong met de wereld was aangevangen. Zoals kinderen een vriendje kunnen fantaseren, was hij als zevenjarige er vast van overtuigd dat iedereen eigenlijk buitenaards is maar alleen hij dat doorhad. Het herdenken van toen als een alienachtig bestaan in een wereld die je volledig afwees, is ook een mooie verklaring voor die wilde tijd en de breuk met zijn toenmalige geliefden. Hij verbeeldt zich b. als een koolblaadje, dat buiten de aarde voortleeft met de beeltenis van zichzelf op zijn ‘t-shirt’, zoals hij die van Goethe placht te dragen. Hij heeft het thema aan b. zelf ontleent, waar hij meende iedereeen een kool te kunnen stoven. Dat gaat hij met terugwerkende kracht nu met hem doen.
NB
Deze feuileton is nu verkrijgbaar in een album met meer afbeeldingen en duidelijker facsimile dan hier konden worden geupload bij:
IBoudewijn,ik mis hem nog
Ik ben bang dat ik het niet helemaal begrijp. Wordt dit weer een serie en krijgen we de rest de komende dagen?
Sorry Paco en Wattman,
het blog was slechts tendele afgedrukt
ik heb hem net aangevuld met wat ontbrak
het wordt een serie, dat klopt
"Bevroren groente", een mooie omschrijving.
Grappig dat B. nog schrijft over een P. in zijn dagboekfragmenten van 2000/2001.
Denk niet dat het dezelfde P. is als toen maar 100% zeker is dat niet.
er waren veel p.’s in zijn vriendenkring, RobertK
naast de schrijver Peter van Zonneveld
heette zijn jeugdvriend Paul Westgeest, een motorliefhebber
de p. in deze blog slaat op Paul de Leeuw
mijn vriend destijds en met b. samen waren we een menage á trois
als we eropuit trokken, wat soms dagelijks het geval kon zijn
in de tijd van de FSWH
Bevroren was Buch allerminst…
Geliefd tot in de hemel
Jee wat een kerel
Tja
Waar is de tijd
Waar is Buch
Waar is Bril
Waar is Vinkenoog
Om maar is wat te noemen
Maar er is meer die me ook aanspreken;
Waar is Herman Cohen
Waar is Martin Buber
Waar is Leo Baeck
Waar is Frans Rozenzweig
Waar O waar is de tijd
dat mensen die nog begrepen
Die lacune is om van te houden
Om parels te snorkelen
Verbloemd vertaald
Naar de toekomst
Dan is de tijd weer rekbaar
Het goede weer leesbaar
En zal Buch knipogen
en misschien zeggen
God Allemachtig
Wat is het leven
Boven Prachtig
Fascinerend.
Deze letter is dus te klein voor mij , ik krijg er hoofdpijn van. Misschien toch maar eens aan een leesbril
ik krijg dit begin niet helemaal helder als bevroren groente maar fascinerend, zoals Maria zegt,
wellicht dat in het vervolg meer dingen op zijn plek gaan vallen
Te vroeg conclusies trekken kan leiden tot een vertroebeld inzicht.
@ nachtegaal
hij kon bij leven best ijskoud zijn
maar zijn performance was doorgaans opmonterend
@ maria
dan is de opzet geslaagd
als dit blog je fascineert
ik hoop dat het vervolg je niet teleurstelt
want ik kan in het gefabuleerde leven van b. slechts enkele gaatjes prikken
maar het gaat mij niet om wat Dichtung is en wat Wahrheit op zich
schrijvers mogen daar mee spelen en van alles ‘verdichten’
maar dan moeten ze ook tegen de waarheid kunnen
dat was zijn zwakte, net als die van zijn idolen
zijn kritiekloze bewondering voor Goethe
verklaart dat hij zich heeft toegelegd op mystificeren
Goethe deed dat ook graag
dat begint al bij de titel Dichtung und Wahrheit
hij bracht het werk eerst uit met Wahrheit und Dichtung als titel
hij verklaart de verandering met een smoes dat de d van und en de D van Dichtung
een herhaling is die de tekst hortend maakt….
Goethe fabuleerde ook een zelfmoordgolf jaren na verschijning van Leiden des jungen Werthers
terwijl slechts een enkeling zich een kogel door het hoofd joeg
Op dat niveau fabuleerde b. ook graag
zijn ‘hoogtepunt’ was de kleinde blonde dood van Boudewijn Iskander Pronk,
deze (te) jonge ‘geliefde’ van b., die hij als zijn zoon introduceerde, kraakte zijn boekje af
met dat zijn verhalen ziek, absurd en bizar zijn
ik probeer wat van de sluier op te lichten met mijn belevenissen
het betreft de periode van zo’n vijf jaar waarin ik met hem bevriend was
aan de hand van zijn brieven, waaronder een wellicht te intieme notitie
waarin hij mij een soort kwitantie op sex met hem geeft
achteraf wil ik natuurlijk ook weten
wat was spel voor hem, wat vond ik er leuk aan en wat heeft hij verprutst
@ iris
ik zal het in een groter lettertype omzetten
@ dianne
het is wellicht allemaal nog cryptisch
maar met die bevroren groente wil ik uitdrukken
dat mijn herinneringen aan b. qua warmte
(en die was er volop) ijskoud zijn geworden
en qua inhoud moeilijk toegankelijk
nu blijkt dat hij bijna zijn hele leven heeft gefabuleerd
sowieso is dit tijd bevroren in verguizingen van de jaren zestig
zoals we die in de moderne geschiedschrijving tegenkomen
en zeker waar het gaat om de seksuele revolutie
en de ideologische schermutselingen destijds
@ nachtegaal
te vroeg? wanneer dan?