(De titel is in cursief door het gedicht geregen)
wie voor de vraag gesteld
wordt wie leeft voor wie
het ik niet mee geteld
die schrijf je in poézie
dat ik besta voor jou
en dat ik geldt iedereen
die leest zonder nou
een levend lijf te voelen
in dit geheel onstoffelijk zijn
is het zo schoon kroelen
met woorden als mijn
voor een eeuwig verblijf alleen
Rotterdam, 19 september 2010
Doorregen gedicht 2
Geplaatst: 19 september 2010 in GedichtenTags:blijven, doorregen, gedichten, leven, lijf, onstoffelijk, schrijven
reacties
M arius
O ok
O nschoon kroelen
I s
E en
T offe
I nemendheid
T ot in
E euwigheid
L ang
Mijn boodschap is listig verborgen in woorden als een synthetisch gebeuren van warreling.
welkom
@ Ghijsa
onschoon, natuurlijk ook
maar dan kan je geen ofschoon lezen
@ svara
dank je
Het enige dat ik echt begrijp is dat ik besta voor jou
oh, misschien weinig, maar genoeg, Theo
al leek mij de gehele titel eenduidig:
" voor wie ik schrijf, besta ik zonder lijf; onstoffelijk, schoon mijn verblijf"
een observatie die voor iedere schrijver geldt
in de letteren hebben we een onstoffelijk leven
het gaat om de woorden, die vormen de mijn
waar lezers en schrijvers uit putten
om voor elkaar te bestaan
en hopelijk voor eeuwig
het gedicht is een nuancering van het cliche: wie schrijft die blijft,
namelijk:
wie schrijft die blijft alleen
voor en na zijn dood
de ander die onstoffelijk is
ik besta voor jou. ik weet het niet
nu wel, paco
nu ik weer op deze site verblijf
en je dit terugschrijf
op mijn buro