het varken dat de
golven maakte, wiens geest de
mensheid heeft bedacht
(in de varkenskop brengen twee dansers zwemmend de mensheid in gevaar, die zich verbeeldde onomkeerbaar geaggregeerd te zijn in een aan elkaar gehechte vaste stof; het plasma fysiek ontkennend waarin vrijwel alle materie zich bevindt en in de kern verbindt)
kijkt in de spiegel van
de lucht en knort tevreden
over zijn schepping
(zijn huid verkleurt, wordt marsepein; zijn haar versuikert in een rechterspruik; gnuift knorrend de mooiste te zijn op het land; het lekkerst als hij wordt geknuffeld en mag vernemen dat men hem wel zou willen opeten)
een lekkerder oor,
een scherpere neus en oog
en wellustiger
(hij duikt nog even kopje onder om gillend van de pret als een dolfijn een sprong te maken en met gestrekte poten over de opperhuid van de zee te lopen)
Rotterdam, Badkamer, 30 juni 2011
Dit is mijn wijn... 
Een prachtige gedachte dat we als mensen vallen onder de regels van het “opgevreten recht”
Hartelijke groet en stap niet op de zeep,
Simen Vrederat
mmm, Simen
de vloeibaarheid van de taal brengt ons vanzelf in die toestand
waardoor we voor het gerecht gesleept kunnen worden dat we zo graag opvreten
soms is liefde eeuwig, als ge in het uitgesproken en het opgevreten gerecht is verdampt
hartelijk terug gegroet, ik gebruik alleen zeep in mijn mond als iemand in de keuken de kraan opendoet en enz.
Marius van Artaaa
Ik lees je met interesse Marius en geniet van jouw schilderingen en gedichten
Zo zijn er altijd wel een paar regels waar ik vol bewondering blijf hangen omdat ik het zo mooi verbeeld vind
Ook heb ik wel het gevoel dat ik de essentie begrijp van wat je bedoelt te zeggen, maar weet dat niet elke keer goed hoe dat verwoorden in een reactie
Vandaar dat ik soms ook alleen “you like this” aanklik…..
hartegroet
svara
met die response ben ik al blij, svara
er zit veel onder mijn verhaal wat ik er toch allemaal door verteld wil hebben
en dat is bij het schrijven niet zo’n probleem, maar bij het lezen wel
ook voor mij, trouwens
als ik het wegleg en een dag daarna lees, dan moet ik het vaak herschrijven
om het logischer of meer helder (voor mezelf) te maken
het zijn ook vaak ‘invallen’ die ik in zo’n verhaal probeer te passen
en prettig gestoorde gedachten 🙂
hier hou ik van, zei Hansje
en stopte de garnalen in
een koekepan
waar zij langzaam wegzwommen
richting maan
een garnalenmaan
(vind dit erg leuk wat je maakte artafterallart) !
🙂
daar doe ik het voor, Annet
het is ook een prachtige baan
voor alle dieren de stem van het volk
te zijn onder jouw garnalenmaan 🙂