Ze is uit klei gemaakt
veel ouder dan ik was toen
ik het als beeld geschonken kreeg
van mijn eerste zwager omdat ik haar hoofd
zo mooi doorleefd vond
ik heb haar neus geschonden
bij het naboetseren als kopie van mijn
bejaarde moeder, die zichzelf als sloof zag
toen ik een puberende kunstenaar in de dop was
pas nu heb ik haar geheel verbonden
en staat ze ingepakt abstract
te zijn als kleed over
een schijnbaar gelaten aanwezigheid
poserend voor een monddode icoon
van de ouderdom die ons kleineert
als we niet oppassen met gelatenheid
of geklaag over de resterende menselijke staat
kleed je aan zegt het door de aankleding heen
herpak je voordat de eindstreep jou pakt
Rotterdam 9 juli 2011, Delft 1 juli 1965
Dit is mijn wijn... 
geheel ontdaan
van dikke dan wel dunne huid
doorheen schemert haar aard
of vermomming van haar tweede natuur
Maar een geschonden neusvleugel is toch niet zo erg dat je alles moet inpakken?
Ik heb daarnet het scheppingsverhaal van de dogon voor je gevonden:
http://barbarajansma.wordpress.com/2011/07/09/kruik/#comment-1497
het beeld werd er nog treuriger van,
en sprak me daarop aan 😉
het lastige van scheppingsverhalen is dat de auteurs er veel van zichzelf in stoppen als zijnde de opvatting van het volk, de stam enz.
ik heb daar een verwijzing voor op je blog gezet, maar het blijft boeien wat de men fantaseert om orde te scheppen en alles te ‘normaliseren’, alleen is het jammer dat een antropoloog de boel ervoor op moet lichten en niet het lef had om gewoon een goed verhaal te schrijven.
dan schrijf ik ze liever zelf
of kleed ze aan en scan ze in
dan gaan ze vanzelf leven en zie
ik pas wat ze te vertellen hebben
ik zou nu zo een boek over de Vrouw-die-gelaten-dacht-haar-tijd-wel-uit-te-kunnen-zitten
kunnen schrijven, met voor ieder hoofdstuk een andere scan als authentieke bron
verrek, ik ben vergeten twee te ‘ondertekenen’, straks duiken ze op als bewijsstuk voor een of andere scheppingsverhaal van een volk dat helaas in een diaspora niet meer traceerbaar is op een enkel gezin na, dat ze als huisgodinnen heeft ge-adopteerd.
ik laat het gewoon gebeuren, zoals iedere god gewoon gebeurt, een zoveelste gebeurtenis is waarin mensen verstrikt kunnen raken als ze het voor waar aannemen en het niet laten bij het opgaan in een goed boek….
Dank je voor je verwijzing, kende hem ook. Maar daar ging het me niet om.
Natuurlijk fantaseert iedereen erop los, maakt zijn eigen mythe of die voor een ander om wat voor reden dan ook. Excuus als ik je boos heb gemaakt.
ik was echt nie boos,
misschien wat te snel
en leek het fel
maar het ging me om de doos
die moet altijd helder zijn
dat voegt toe aan de verhaallijn
ps
ik had natuurlijk moeten beginnen met:
voor de volledigheid heb ik het ingebed
in het verhaal over het verhaal
en de kleur van de moraal
Hoe helder kunnen dozen zijn. Als je gelooft wat je denkt dat er in zit, is het helder. Schrödinger’s kat. Het wezen van het verhaal. Zegt meer over wie er naar kijkt dan naar wat er in zit. En dat is het mooie van die doos, of die kruik. Of dat ingepakte portret. Ik ken die moeder, en ik ken die vrouw die gelaten haar leven wenst uit te zitten. Die laatste ben ik voor de helft zelf. De andere helft is die doos. Is er een moraal?
Natuurlijk zijn het allemaal cognities,
(denkbeelden, overtuigingen, geloofsinhouden, kennis enz.)
waar dissonantie tussen kan bestaan, die
de ontvanger consonant maakt of in balans
brengt met zijn of haar cognities, waardoor het
geloofwaardig wordt, overtuigend enz.
ik noem dat helder, helder maken, verhelderend enz.
daar verschillen we niet van mening (-Als je gelooft wat je denkt dat er in zit, is het helder-)
het verklaart ook waarom gelovigen een profetie volhouden
die weerlegt wordt door de feiten volgens de ongelovigen
zoals regelmatig gebeurt met de aankondiging van het einde
der tijden op een bepaalde datum
dat de werkelijkheid jouw interpretatie is, mag geen dooddoener worden
je mag dan vragen waar iemand die interpretatie op baseert
je mag de gegeven argumenten tegen het licht houden
je kunt dan via de rede (of een andere afspraak over de toetssteen)
communiceren over wat vol te houden is en wat weerlegbaar is
kennis van een cultuur (door erover te lezen) en
en aan een cultuur (door persoonlijke ervaring het gevoeld te hebben)
zijn verhelderend voor een model van die cultuur en voor die cultuur
waardoor je het spel met en binnen die cultuur kunt volgen
dat is een moraal in de zin van regels die je volgt als je
het fijne wilt weten en geen genoegen neemt met
manipulaties van de auteur
oe, lastig. Verwar je cognitie niet met axioma? Wat je bij afspraak begrijpt is niet hetzelfde als wat je via jezelf of je ervaringen begrijpt. Soms zijn daar geen common grounds in te vinden, zelfs niet met jezelf, wat die stoeptegel waar je in je eentje op staat niet minder waar of van belang maakt.
Wat je zegt over consonant maken lijkt op manipulatie tot hapklare brokken.
Grappig en ook goed, jij legt het conflict tussen individu en groep hier helemaal bij het individu. Terecht denk ik. En zeer waar, dat je je eigen interpretatie, je eigen werkelijkheid nooit mag verwarren met die van een ander. Doe ik wel, maar ik kom dagelijks tot inkeer.
Dat laatste, van dat spel, die regels, om tot begrip te komen, vind ik moeilijk vandaag.
ik dacht het niet,
over een axioma als een onomstotelijke waarheid
heb ik het niet gehad, cognitie is een kernbegrip in de sociale psychologie,
en daar ben ik ooit in afgestudeerd, het verheldert hoe individuen en groepen
tegenspraken oplossen die ze als ongemakkelijk ervaren.
Vooral een toepassing daarvan in onderzoek naar een groep die van hun god
gehoord hadden dat ze zich moesten verzamelen op een berg om gered
te worden als de wereld verging, sprak me zeer aan. Als het je interesseert, zie: http://en.wikipedia.org/wiki/When_Prophecy_Fails
Hoe algemeen geldig zijn theorie is, is voor discussie vatbaar.
Dat geldt voor iedere theorie en houdt je intepretaties van de werkelijkheid in beweging.
Het onderbreekt het blijven filosoferen en dat is ook weleens lekker.
Die zes invalshoeken om een cultuur te kennen komen uit de culturele antropologie om te voorkomen dat je beeld van een cultuur eendimensionaal blijft.
Nou, ik ga boodschappen doen hoor! See you later!
‘k was wel blij dat je in je vorig blog al iets hierover vertelde
nu zie ik de bloemen
vooral in die laatste
en daar zie ik mooie lippen!
bij het scannen moest
ik uit veel gelaten kiezen
ze heeft wel duizend maskers
over haar van oorsprong gelaten
gezicht en die lippen zie je al in de paarse
vermomming, svaar, heel zinnelijk voor een vrouw
die diep eronder zucht over het leven ermaar bij te laten….
van ieder beeld heb ik nu een serie gescand
maar deze spant de kroon en ga ik aan het eind
van pakweg nog vier bloggen met aangeklede beelden
herhalen in zoveel mogelijk varianten die voor zichzelf spreken
ik heb de smaak te pakken van wat ik altijd al zo graag wilde
puur beelden maken die mij de mond eens snoeren
ze zullen doorgaan voor wie ik onder al mijn woorden ben!!!