Gespot in de lingerie van Moeder Aarde
een spreekkamer van de bottenkraker
uit de late Steentijd
toen men van hout, leem, kiezels en beenderen
de eerste behandeltafel in elkaar stak
waarop men de behaarde huid epileerde
van de homo sapiens, de eerste mensachtige
met een ogenschijnlijk rechte rug
Uit: Nieuwe Bronnen Voor Een Oud Verbond
Het lijkt inderdaad een martelkamer.
Trek die onthaarde rechte rug maar snel een directoir aan.
dat komt vooral door het behang, vermoed ik,
het zou met appelzuur bewerkte slangenhuid zijn
waarvan de motieven destijds in alle bekleding terugkwamen…. 😉
En die slang is met een hamer doodgeslagen, nadat ze dat appelzuur gebruikt hebben.
Nee, met de blote vuist is hij doodgeslagen.
Althans, voordat de vuistbijl werd ontdekt!
Ik had de tekst nog niet gelezen en toe dacht ik aan een doodskist met een ladder naar het ‘hoofdeinde’ om het lichaam te verlaten.
Vond ik wel mooi symbolisch weergegeven.
Het ‘truitje’ op de stoel deed me denken aan iemand die net naar de wc is of zo en dat stervende er juist dan tussenuit piept.
Intrigerend beeld
Het hoofdeinde vinden we later terug als eerste wapenschild
van een Vikingenkoning die aanvankelijk van de behandeltafel
een ‘veldtroon’ had laten maken, maar al snel zich erachter moest
verschuilen en zo achter het gemak van een schild kwam…. 🙂
diep in de oertijd
loert de sabeltandtijger
nu nog slechts botten
in gestoffeerde
grotten, waar ze misbruikt zijn
voor een gladde huid
mooi…de organen van de aarde
de huidskleur van de hemel….
vormen een spiegelloos paleis
van een hart met ontelbare kamers
de kunst is prachtig…..
dank je!