Vandaag is mijn vader 112 jaar geleden geboren. Op zijn graf is een briefje gevonden met als boodschap dat het geruimd wordt. Het kattebelletje dateert van mei 2005.
Je hoort het wel vaker dat men de nabestaanden niet weet te vinden als opnieuw de grafrechten betaald moeten worden.
In de krant lees ik vandaag dat een vrouw ook zo’n boodschap bij het graf van haar moeder vond. Zij dacht echter dat het briefje voor een ander graf bestemd was. Toen zij op een dag haar moeder weer wilde opzoeken was het graf al geruimd en de inhoud in een container gegooid.
Dat hebben ze bij mijn vader nog niet gedaan. Als we de rechten voor 30 jaar betalen, dan kan hij met zijn vrouw maximaal nog 22 jaar in vrede rusten.
Even speelde ik met de gedachte de skeletten zelf op te graven, onder begeleiding van een straatorkest. Ze vervolgens in bad te doen. Ze goed te poetsen en ze een plek te geven in mijn atelier, bovenop hun grafsteen.
We hebben als nabestaanden immers nooit meer naar ze hebben omgekeken. Ieder van ons woont in een andere provincie. Als de wet het niet zou verbieden, hadden we ze als lijk destijds al in huis kunnen nemen. Wat mij betreft zouden ze de mooiste kamer gekregen hebben. Zodat ze zich echt in de hemel konden wanen.
Vreemd dat men ze wel in een container mag gooien.
Dit is mijn wijn... 
Dat is inderdaad niet logisch, en riekt naar geldklopperij.
Dan praten ze over een fatsoenlijk graf!
Begraven is een bedrijfstak. Alleen wij negeren dat, terwijl we er wel een onderneming voor inschakelen. Een fatsoenlijk graf is eigenlijk een fatsoenlijk abonnement op een graf, dat echter altijd tijdelijk is. Voor de ziel is dat geen probleem. Maar wie hij achterlaat, zit wel mooi met een schuld opgescheept. We mogen nog blij zijn dat ze geen rente hebben gerekend en een boete wegens wanbetaling. Eigenlijk snap ik niet dat ze geen incassobureau op ons hebben afgestuurd. Dat doen bedrijven tegenwoordig al als de betalingstermijn pas een dag verstreken is….
Ze zouden het moeten koppelen aan het lidmaatschap van de kerk ?
Dat zou de kerk wel willen. Met zo’n inkomstenbron zouden ze geen enkel kerkgebouw meer hoeven te sluiten en ook het overschot aan predikanten kan ermee opgelost worden….
Tegenwoordig moet je ook al gaan shoppen waar een gat in de grond het goedkoopste is….
Alleen voor je adem hoef je dat niet te doen….
Nog niet maar geef ze de kans niet.
Voor alle likes een ‘generale dank’
Ik verpoos mij graag op kerkhoven. Het roept bij mij geen depressiviteit op, maar eerder een verbondenheid met degenen die ons voorgingen. Die rotstickers op graven roepen me terug in de werkelijkheid, namelijk dat we geëxploiteerd worden tot na de dood.
Gefeliciteerd met je vader!
Dank je wel, er zijn hele mooie kerkhoven, maar de meesten lijken op een platgeslagen supermarkt, waarbij de schappen grafstenen zijn…
@ 5:09
een prachtige vergelijking
Het ging niet op voor de Noorderbegraafplaats in Leeuwarden, tenminste toen ik er 15 jaar terug iemand zocht. Een sprookjesachtige door groen overwoekerde plek vol kraaien en alles ondergescheten met prachtige witte duivenstront. de schoonmaak en ontruimwoede zal daar helaas inmiddels wel hebben toegeslagen vrees ik.
Dank je Simen,
Het wordt een omgekeerde wereld als we kerkhoven een rustplaats moeten gaan geven om ze te behouden. Volgens mij staat er geen eentje in Nederland op de lijst van cultureel erfgoed of natuurmonumenten. Dat zou misschien wel de oplossing zijn…
Blijft een merkwaardige gewoonte om graven te ruimen.Nog geen rust.
Idd Aad, een graf is geen laatste rustplaats. Het is een valkuil om de dode een laatste loer te draaien. R.I.P. is met de kennis van nu blijkbaar: Restless In Pending-to-be-culled.
Daarmee is ook de ware betekenis van Vrede anders dan ons voorgehouden is. We zijn allen in afwachting geruimd te worden.
Dat we stervelingen zijn, zal aangegrepen worden om van ons af te komen als we eenmaal een nutteloze mond zijn geworden.
Het zal niet lang meer duren of we worden verplicht om na de verhoging van de pensioenleeftijd binnen pakweg vijf jaar te zorgen voor een verdamping van ons bestaan op de dure grond van de projectontwikkelaars en hun kornuiten.
De pensioenfondsen keren slechts nog uit als je de gelofte aflegt een feest te geven aan het einde van die periode. Zij betalen uit jouw zak de weigerambtenaren, die niks meer om handen hebben, om achter je rug om een gifbeker op je leven te heffen. Ondertussen spuit deze met zijn vulpen een zenuwgas in je ruggenmerg, waarmee je lichaam eerst vloeibaar wordt en tenslotte in de lucht oplost.
Nabestaanden krijgen een op jou gelijkende opblaaspop na afloop van het feest mee naar huis, met de garantie dat ‘jouw lucht’ er geheel in geconserveerd is.
De mooiste begraafplaats die ik ken en waar ik nog niet zolang geleden was, is in Limburg bij St Joost.
Een groot bosgebied.
Een stiltegebied.
Indrukwekkend!
Ja, svara, het is raar gesteld met onze maatschappij. ‘Ze’ snappen niet dat juist begraafplaatsen ons ‘paradijzen’ kunnen verschaffen, waarin we met de doden in alle rust kunnen verkeren. Wat zou het trouwens heerlijk zijn om graven te maken, waarin je de mooiste huiskamer kunt inrichten die je met elkaar gedeeld hebt en dat je je daar weleens kunt terugtrekken om geheel op te gaan in de nostalgie van de gelukkigste momenten uit je jeugd.
@Dirk
Ja idd, ook daarvan kan je alleen maar hopen dat je ‘ze’ niet nodig hebt. Gelukkig adem ik nog relatief autonoom in en uit. Maar ik kan niet ontkennen dat het ‘hun’ vervuilde lucht is en dat die vervuiling een sluipmoordenaar kan worden. Zodat ‘ze’ een markt kunnen scheppen voor schone lucht, geleverd door waterbedrijven…