In het toevluchtsoord
Wakker mens op ons veldbed
Naakter kan het niet
Naakter kan niet
Geplaatst: 11 oktober 2015 in CommentarenTags:asielzoeker, beeldende kunst, de politiek, naakt, toevluchtsoord, vers van de pers
reacties
Tags:asielzoeker, beeldende kunst, de politiek, naakt, toevluchtsoord, vers van de pers
Dit is mijn wijn... 
Het wordt om meerdere redenen steeds moeilijker om je kop in de sneeuw te steken.
Vertel, Simen 🙂
Het beeld zelf meent zijn kop in het hoofdkussen te hebben gestoken.
Voor mij kan het evengoed een donzen slaapzak zijn, waarvan hij zich bevrijdt.
Maar nu jij er sneeuw in ziet, zie ik een sneeuwpop zich erover ontfermen.
Het was een misschien wat ondoorzichtige associatie die verband hield met het feit dat mensen vluchten uit een verwoest landschap in de richting van waar de verwoester woont. En in de sneeuw is de verwoesting nu eenmaal zichtbaarder dan in het zand.
Bedankt, Simen, inderdaad de sneeuw maakt het bijna klinisch zichtbaar.
Valt allemaal niet mee daar. Weinig kussen, dan maar verbergen in het kussen.
Aan Judaskussen van m.n. politici geen gebrek, Aad 😉
Dat het wakkere mensen zijn, laten ze ons weten: http://www.ad.nl/ad/nl/36281/Vluchtelingenstroom-West-Europa/article/detail/4162818/2015/10/14/Sobere-opvang-Eten-te-saai-tent-te-koud-en-geen-seks.dhtml
Nu ik het begrijp: prachtig!
En ik je dank met deze roos van vlees 🙂
Tja, de tragiek van iedere vluchteling met zijn of haar eigen verhaal en verlangens. die ze niet kwijt kunnen.
Over de uitgeklede opvang en de ongewenstheid van hun komst is het verhaal nog gaande, King Billy, toch!?
We zitten in het oog van de tragiek van een middeleeuwse noodopvang door het op vier na rijkste land van de wereld en van de asociale omslag in de historische gastvrijheid van Nederland.
Ons eigen ver haal staat in brand!