
Gisteren heb ik 3 albums ingeleverd bij de boekhandel van het jaar 2009-2010 Nederland & Vlaanderen:
http://dedrukkerij.mijnboekhandelaar.com/
Alle vorige acht albums zijn niet verkocht, maar nu heb ik een kruiwagen. Het album Bevroren groente, omzien naar een schoon leven in het loon van Boudewijn Büch gaat me minstens de aandacht van de regionale media opleveren. Zeker met zo’n titelblad.

En dan hoop ik dat In Flanders Fields the poppies blow, vertaald in acht gedachtengangen er in meegezogen wordt.

Waardoor Zonder mythen is er geen leven in het landschap. Transformatie in stilstand. Een bundel van 15 gedichten over de teloorgang van het cultuurlandschap in het noordelijke Nederland de derde vlieg in één klap wordt.
Zij geloven erin. Ik hoop erop en de liefde voor de natuur in vijftien sonnetten kan niemand weigeren, toch !?

Ruim een half jaar ben ik bezig de markt te veroveren met uitgaven in eigen beheer. Uitgevers hebben geen belangstelling getoond. De pers bestoken met mijn albums kost veel te veel geld. Brieven en emails worden niet eens beantwoord. Schrijf! bij Trouw is ook al geen medium om met hen in contact te komen. Dat geldt evenzeer voor het VkBlog
Terwijl toch het bloggen mede bedoeld is om auteur te worden en uitgeven in eigen beheer geheel afhankelijk is van deze kanalen. Kennissen en vrienden willen nog weleens een dingetje kopen, maar dat geeft geen spin-off.
Dus al mijn hoop heb ik nu gezet op de belangstelling voor de ander (BB), die nog altijd op lezers kan rekenen en bij mij in het krijt stond.
Als het lukt dan heb ik bereikt waar ik in 2008 mee begon. Blogs maken om ze op den duur uit te geven. Als een uitgever erdoor wakker wordt, dan heeft het zin weer te bloggen. Want dat is juist het aardige aan dit medium. Je hebt veel meelezers bij het maken van je werk. In isolement iets schrijven heeft pas zin als je auteur bent.
Ik hou mijn lezers op de hoogte. Ik hoop dat ze de albums op hun site zetten. Ik heb het geopperd, maar nog geen response gekregen. Deze grote boekhandel is de enige die geen drempels opwerpt. Anderen wijzen het af. Het is Te Apart
Wel was het vreemd dat ze de 8 eerdere albums aanvankelijk voorin de zaak op een eigen plankje hadden geëtaleerd onder de noemer kunst en later in een hoekje tussen puur Zeeuwse uitgaven hadden verstopt. Nu zou er gezorgd worden dat het bij de Nederlandse literatuur een in het oogspringende plek krijgt.
Ik hoop het zo, dat ik vannacht er niet van kon slapen. Dat is nu al een tijdje aan de gang.
Door een verergering van mijn rls/plmd, wat het risico is van de medicijnen om de schokken in mijn slaap te verminderen. En door een afkick van de slaappillen die ik erbij slik omdat mijn breintje totaal geen raad meer weet met mijn ritme.
Met als gevolg dat de Heer Manie mijn kop regeer/de. Wat wel veel productie opleverde, maar op de top haalden de Dames Depressie me op om me in hun dal onder het brandende zand te stoppen.
Het rare is dat ik me nu zo fit als een wielrenner met epo voel. Alleen kan ik niet stoppen met welk werk dan ook.
Als ik wat stabieler ben kom ik beslist met mijn berichten over de voortgang. Dat kan al volgende week zijn, maar evengoed kan ik er weer een maandje of wat door verstomd zijn.
Een hartelijke groet aan iedereen die dit leest.
Marius
NB
De albums liggen op de afdeling (Nederlandse) literatuur van de Drvkkerij in Middelburg!
Ze kunnen niet op hun website geplaatst worden, helaas.