Op dood spoor

–

–

Op dood spoor

–

Vlakbij New Life zocht de trein naar hem

Weer eens wat anders, dacht hij nog

Totdat het stootblok in zijn rug

De korte rit op een dood spoor bracht

 –

Terwijl zijn ogen van hen weg draaiden

Schrobden boerinnen zingend het weiland

Spatten duizenden sterren in stukken uiteen

Voelde hij brullend hoe broos z’n botten waren

 –

De schrik na de val ving voor even

Een fel stekende pijn in zijn heup op

Hij schreeuwde voor behoud van z’n leven

Waar helaas geen geluid meer uit voortkwam

–

Na een piepende rem en een vallende klok

Opende een lijkbleke conducteur de hemeldeur

 –

–

–

Uit: Ongewilde buitelingen