–
–
Haalt adem door te dichten
Maakt ruimte op papier voor
Wat gedacht kan worden
Gevoeld in al je vezels
–
Met spiekbriefjes wordt de ziel bespeelt
Van het dier dat van verhalen leeft
Het oog voor ’t onzegbare in een envelop gestopt
Van zorgvuldig uitgekozen woorden
–
Die a capella van binnen zingen
Wat anders van buiten nooit
Door het glas heen kan dringen
In de deur die de lezer van hem scheidt
–
Net als het leven zelf is zijn ziel niet te vangen
Maar biedt de taal kunstarmen voor dat verlangen
Vlissingen, 7 juli 2013