Vier mogelijke verklaringen voor de dood van de zandloper in een laatste poging onsterfelijk te zijn.
Met de tijd hard in gevecht
de zandloper op de rug gelegd
in ijltempo de koers geheel verlegd
tegen een doodloper de hoek gerecht.
De zandloper zeulde met zichzelf over het strand
al waggelend naar een goed einde, maar de hand
van de vissersvrouw wuifde: we mogen geen tijd
verliezen. Ze had van haar minnaar zo’n spijt.
Het zand klotste in korrels door haar vingers
zodat haar angst ongemerkt in nazaten werd verwerkt
hetgeen hem aanspoorde want de tijd kent meer indringers
die ons niet gunnen zich los te maken van wat de mens beperkt.
Vlissingen, 22 september 2010
Dit is mijn wijn... 