Waarom een grafkist vierkanterig moet zijn en een gedicht bevat, is op De Hiaten een heilige aangelegenheid waar men niet veel over kwijt wil. Uit de schaars verstrekte informatie kan men opmaken dat een grafkist voor een gedicht toch vanzelfsprekend vierkanterig moet zijn van ontwerp. Het is immers een ingesnoerde tekst en dat wordt automatisch een blok dat stapelbaar is: klaar om mee te nemen bij de zielsverhuizing van de gehele gemeenschap.
De kussenachtige kubusvorm straalt een zachte rust uit in tegenstelling tot de langwerpige kist die zo hard als een steen overkomt. De overledene wordt na inpakking van alle botjes in haiku’s bijgezet in een terp. Mijn informant schetst razendsnel het meest gebruikte voorbeeld in het zand:
dood dood dood dood dood
dood dood leven dood dood
dood leven leven leven dood
dood dood leven dood dood
dood dood leven dood dood
dood leven dood leven dood
leven dood dood dood leven
dood dood dood dood dood
“Had men dit niet gedaan, dan was het fout gegaan en lagen nu onze voorouders op hun broze schouders”, lichtte hij toe en fluisterde er nog achteraan dat de terp zou instorten en dat dat de heilige rust in het dodenrijk flink zou verstoren.
“Het is bovendien ook nog zo”, brannde hij los, “dat men nu goed kan zien dat we leven met de dood letterlijk om ons heen. Ieder woord dood is een gewicht dat op een stukje leven drukt. Ieder woord leven staat voor een verpakt lichaamsdeel. Bij zieken en gehandicapten zorgen we dat ontbrekende delen door aardewerk vervangen worden. We zijn immers toch van klei gemaakt en worden straks weer nieuw leven ingeblazen als de openingen om uit de tijd te komen voor iedereen een feit zijn.”
De Argeloze treft het. Zijn informant schenkt hem wat achterovergedrukte gedichten van gelichte graven van uitheemse Hiaten, die herbegraven zijn in eigen land. Ze blijken boodschappen voor de goden te bevatten over de verwachtte zorg voor de kistbewoner. Ze verwijzen naar het verpakte lichaamsdeel, dat tot het bot is kaal gevreten door de heilige roofvogel Hiernanixs en dat in geval van uitheemse skeletten is bewerkt tot de figuur van een hangvrouw. Zou je het geheel rechtopzetten dan krijg je een totem van hangvrouwen, wat de Argeloze doet vermoeden dat de hangvrouw staat voor de eeuwigheid en als symbool de onsterfelijkheid verbeeldt door afwezigheid van enige beweging.
In één pakje zit een complete heup, die bewerkt is tot een figuur van vijf aan elkaar vastgeknoopte hangvrouwen; waarvan de matten spieren lijken te zijn en die per botje verpakt zijn in haiku’s als:
Een wieger die van
geen ophouden weet, neem haar
daarom stevig beet
Uit: Poëtisch volk, Die Hiaten!
Dit is mijn wijn... 