Een brief van p. uit 1970 herinnert Sirius aan de omstandigheden van zijn ‘coming out’ en van het ‘boterbriefje’ van b. Hij had p. geinterviewd voor het verenigingsblaadje van de SSRL en wilde zijn artikeltje over de Leidse Studenten Werkgroep Homoseksualiteit nog even aan hem laten zien, voordat het naar de drukker ging. Hij bleek jarig te zijn en zijn kamer zat vol flikkers. Iets teveel van het goede voor wie zich nog geen raad wist met al zijn twijfels.
Hij had zijn verlangen naar de herenliefde opgevat als een groot geheim en altijd heimelijk bedreven. Het taboe op dergelijke contacten was voor hem al jaren geleden doorbroken, maar het openbaren van dat verlangen als je geaardheid? Nee, dat had hem zeer tegengestaan. Die identiteit was bedorven. Waarom laat je de maatschappij weten dat je een flikker bent? Seksualiteit hoort toch onder de partners te blijven? Er is al veel te lang bemoeizucht geweest van staat, kerk en goegemeente met intimiteit. Het stiekeme beviel hem uitstekend. Bovendien wilde hij een openlijke relatie met een vrouw niet uitsluiten. Met een man over straat gaan als je liefje? Van die gedachte alleen al werd hij vuurrood.
P. was een bijzonder lieve man. Te lief vond Sirius al na de eerste week, maar voor zijn, weliswaar overwelmende, exclusieve aandacht voor hem was hij zeer gevoelig. Hij liet zich graag verwennen en de afspraak dat ieder zijn eigen leven had, hield alle vrijheid in die hij ook zonder openlijke verkering had. Bovendien was een homosexuele relatie eigenlijk zo gek nog niet, had hij zich op zijn eigen kamertje bedacht. Aan het stiekeme zaten grote risico’s vast. Niet zo groot als Levi Weemoedt meende toen hij in oktober 1976 in Propria Cures over de ontgroening schreef, die zij gezamenlijk ondergingen op de SSRL.
dat artikel bracht hem terug in de kelder van de societeit, waar sirius aan de piano met een verlicht hart en een donkere ziel over zijn dromen zong. ‘de haarlemmerstraat scheurt voor me open, laat gods water over de roze klinkers lopen, ik zie vrouwen met kinderwagens en al onder de grond verdwijnen, de zon gaat plotseling harder schijnen, jongenshoeren lopen in processie om me heen….”. de hele kelder was muisstil. p. nam hem zwaar onder de indruk na afloop van de urenlange improvisatie mee naar het kamertje van de barbeheerder. ze lagen op de bank te kroelen, toen een aapjeskijker hen kwam lastig vallen. voor sirius was het de eerste keer dat hem gevraagd werd hoe-ze-het-deden? met zo’n grijns van iemand die het eigenlijk te smerig voor woorden vond, maar hij moest het toch weten.
het gaf voor sirius de doorslag om voortaan te doen alsof het niks bijzonders was en zonder gêne gearmd met p. of een ander liefje al kozend over straat te gaan. in de brief van p. leest sirius dat hij bang is hem aan zo’n ander te verliezen, waar sirius op dat moment mee rotzooit, maar dat hij geen pijn zal laten merken. de brief eindigt met “ik ga nu met boudewijn slapen, ook hij laat je groeten”. eronder staat een eigen maaksel van het gedicht ‘monument voor een gestorven jongen’, waaruit blijkt dat hij hem “met gillende vinger” weg had gestuurd “bevredig je geile lusten maar op die andere jongen”. opeens voelt sirius de pijn weer van dat slapen van p. met b. het was een steek dwars door zijn lijf en ziel.
in 1970 kwam het allemaal terug in een trip met b., die na lang aarzelen had besloten om toch ook eens lsd te proberen. een klein beetje, het moet zuiver zijn en veilig, had b. gespannen bedongen. ze hadden de kamer van p. voor zich alleen. sirius had een kwart afgesneden en de rest van het pilletje zelf geslikt. toen de trip eenmaal goed op gang was, vroeg hij b. naar die nacht met p. hij had hem verbaasd aangekeken, gelachen en al hinnikend sirius ervan verzekerd dat hij met zijn ziekte en zijn pillen echt niet kon neuken. in een flits veranderde b. in een hoogblonde bakvis, die voor het eerst had gemenstrueerd, getuige de rode strik in haar pijpenkrullenkapsel. of het nu die dag was of later, b. heeft hem met zijn hand op zijn hart beloofd dat hij de eerste zal zijn met wie hij naar bed gaat als hij beter is. sirius wilde dat wel graag op papier.
nb
deze feuileton is nu verkrijgbaar in een album met meer afbeeldingen en duidelijker facsimile dan hier konden worden geupload bij:
http://dedrukkerij.mijnboekhandelaar.com/
Dit is mijn wijn... 