voetbal is oorlog en roept marsliedjes op zoals
it’s a long, long way to tipperary
up to mighty london came
an irish lad one day,
all the streets were paved with gold,
so everyone was gay!
singing songs of piccadilly,
strand, and leicester square,
‘til paddy got excited and
he shouted to them there:
it’s a long way to tipperary
naar de voetbalstad londen vertrok hij, die rotterdamse jongen
waar de straten gemaakt zijn van goud en iedereen onbezonnen
zingt over de godenzonen, thierry henry, bergkamp en dénilson
totdat robin in hun vizier kwam en schreeuwde om zijn don.
“lt’s a long way to tipperary,
it’s a long way to go;
it’s a long way to tipperary,
to see you in your holy flow!
de groeten aan feijenoord!
ajax en psv, de ballen
het duurt nog lang tot het wordt gehoord
it’s a long, long way to tipperary,
maar niemand kan tmeer vergallen! “
En vervolgens de naoorlogse versie:
That’s the wrong way to tickle Mary,
That’s the wrong way to kiss!
Don’t you know that over here, lad,
They like it best like this!
Hooray pour le Francais!
Farewell, Angleterre!
We didn’t know the way to tickle Mary,
But we learned how, over there!
NB
Nog bedankt voor de complimenten voor de eerdere evergreens. Helaas kon ik die reactie niet onder het blog plaatsen, steeds werd het als fout afgebroken.
Dit is mijn wijn... 