Pieter stuurde me nog net voor zijn welverdiende vakantie een nieuw geometrisch gedicht. Zijn prachtige ruit inspireerde me tot een gedicht over de organisatie van de tijd en het wonder geschiedde. De diagonalen kromden zich tot een sieraad. Wat een organisatie natuurlijk is als de tijd goed gemanaged wordt. Al betekent dat een enorm middlemanagement ingehuurd moet worden, maar een juweel van het huis waarin we ons moeten afbeulen mag toch wel een flinke duit kosten, niet?!
T
ijd
is de
ruit, waar
door we kunnen
zien/wat er was en is
en wat er komen gaat en
bovendien/hoe we nog uitzicht
houden op de vrijheid/ons geen zorgen
te maken om zijn verwijt/dat er niets overblijft
als we het ongepland/besteden aan een uitstelbaar doel/
waarvan we met ons verstand/achteraf zitten op
een naar gevoel nu alles te moeten doen in
onze eigen tijd/en niet kunnen rekenen
op erbarmen/van de baas, die
heerst over onze armen/
en je pas vrijlaat na
voltooiing van z’n
belangrijke
activi-
tei
t
de
arbeid
die gelijk is
aan de perfecte
organisatie/waar dwars
door de hiërachie de communicatie/
samenkomt in het laagste en het hoogste punt/
waar het middlemanagement de rol van buffer is gegund/
voor het uitfilteren van de overtollige informatie/
en het logistiek plannen van de coördinatie/
in tijden van teveel drukte op de
werkvloer/met het oog op de
relatie met de onderste
draaier aan de
laatste
mo
er
die
weer
de touwtjes bij
elkaar houdt van de
reproductie/en de baas
daardoor kan spreken zonder
enige reductie/van wat hij precies aan hem
kwijt wil over zijn stek/tijdens
koffietijd met gebak
voor een dikke
mik en
dito
ne
k
Marius 2010
Dit is mijn wijn... 